10 maart 2023
Afgelopen week hadden we hier een leuke verrassing! De Wens Ambulance stond voor de deur!
Als je Ruben een beetje kent, weet je dat ie van Kunst houdt. Toen we dus hoorden dat er een Vermeer Expositie in het Rijksmuseum kwam, hebben we daar uitgebreid over gepraat of we daar heen wilden. Ik had al hele plannen om te zorgen dat er extra handen mee zouden gaan maar Rub zag het niet zitten. Dat gaat me zoveel energie kosten, daar ga ik dagen last van hebben. Auto in en uit, lang zitten in een rolstoel... nee, hij zag het niet zitten. En toen we ons ook bedachten dat je het allemaal niet goed kan zien vanuit een rolstoel omdat alle schilderijen op ooghoogte hangen voor iemand die staat, lieten we het plan los.
Onze lieve buurvrouw liet het plan niet los. Ze belde met de Wens Ambulance en op hun beurt namen die weer contact op met het Rijksmuseum. En binnen no time kwam er een bericht dat we op 9 maart naar het Rijksmuseum zouden gaan met de Wens Ambulance. Dat mooie bericht leverde hier dikke tranen op kan ik je vertellen... want de deur uit gaan wordt steeds lastiger.
Vorige week donderdag was het dus zover, om half vier reed de ambulance de straat in en hebben we Ruben op de traplift gezet naar beneden. Vijf minuten later lag ie heerlijk warm ingepakt op de brancard en even later waren we op op weg.
We hebben genoten en dat het echt heel onwerkelijk voelde hoef ik er niet bij te zeggen. Als je bij het Rijks wordt opgewacht door het hoofd beveiliging en een eigen gids mee krijgt, voelt dat toch wel heel speciaal. We werden om vijf uur binnen gelaten, de tijd waarop het museum sluit. Daardoor stonden we voor de Nachtwacht zonder andere mensen om ons heen en hadden we onze eigen bewaker bij ons. 😀
Ruben lag heerlijk languit met z'n beademing bij zich en genoot van de verhalen die onze gids ons vertelde. Allerlei weetjes over schilderijen die je normaal niet zomaar ontdekt. En de Nachtwacht nog een keertje zien was ook een van z'n wensen.
Daarna mochten we naar de Philips vleugel waar de Vermeer tentoonstelling is. Dat gedeelte was wel open voor publiek dus we waren niet alleen, maar dat maakte ons niks uit. We hebben daar niet alles gezien maar wel de mooiste stukken. Na anderhalf uur vertrokken we weer richting de uitgang.
Vrijdag waren we dus allebei helemaal gevloerd maar er lag iemand naast me die een Big Smile op z'n gezicht had die niet meer weg ging!
💜
